Ποιοι είμαστε

Η Συμβίωση ιδρύθηκε το Μάιο του 2011 στη βάση συνεργασιών στα Βαλκάνια και την Ευρώπη στους τομείς της εκπαίδευσης, των δικαιωμάτων και της καταπολέμησης των διακρίσεων. Με την πεποίθηση ότι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ισοδυναμεί με την ύπαρξη ενός δημοκρατικού κράτους δικαίου, η Συμβίωση επικεντρώνεται στη συνηγορία και την εκπαίδευση, την ελευθερία της έκφρασης, τη τεκμηρίωση και την ανάλυση, το δημόσιο διάλογο και την πολιτική συμμετοχή, έτσι ώστε οι πολίτες και οι κοινότητες να εκφράζουν τις ανάγκες και τις ιδέες τους. Με βάση την ανάγκη για παγκόσμια αγωγή του πολίτη, ιθαγένεια, κοινωνική συμπερίληψη και πολιτική συμμετοχή, η Συμβίωση εργάζεται με στόχο την προώθηση της δημοκρατικής συμμετοχής στις κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς και την ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με τις θεσμικές πρακτικές που αφορούν στην άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Συμβίωση συνηγορεί υπέρ της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής συμμετοχής των μεταναστών και των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων. 

Η Δέσποινα Συρρή διετέλεσε Education Specialist στην Προσφυγική και Μεταναστευτική Ανταπόκριση της UNICEF στην Ελλάδα. Εργάστηκε στον διεθνή οργανισμό Συμβούλιο Περιφερειακής Συνεργασίας στο Σεράγεβο και το Βελιγράδι ως Σύμβουλος του Πολιτικού Τμήματος και ως Ανώτερη Εμπειρογνώμονας σε θέματα Ένταξης Ρομά στα Δυτικά Βαλκάνια και την Τουρκία. Διετέλεσε επισκέπτρια ερευνήτρια στο Κέντρο Μελέτης για το Ολοκαύτωμα και τις Γενοκτονίες στο Άμστερνταμ, και Διευθύντρια Έρευνας και Διεθνούς Συνεργασίας στο Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με το Reuters και το Athens News, το Berlin Migration Netzwerk, το Refugee Studies Centre του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και το Βρετανικό Συμβούλιο σε θέματα μετασυγκρουσιακής ανάπτυξης, μετανάστευσης, προσφύγων, συνόρων και ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει συνεργαστεί με τον ΟΑΣΕ / ODHIR, το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Η Δέσποινα Συρρή δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Πολιτική Ανθρωπολογία στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε περιοδικά και κεφάλαια βιβλίων στα ελληνικά, στις νότιες σλαβικές γλώσσες και στα αγγλικά και έχει συντάξει ερευνητικές μελέτες και συμμετάσχει σε ντοκιμαντέρ.

Από το 1997 ο Λιούμπισα Βρέντσεβ συνεργάστηκε με εθνικές και διεθνείς ΜΚΟ σε θέματα τοπικής ανάπτυξης, επικοινωνίας και μέσων ενημέρωσης, συμφιλίωσης και αναγκαστικού εκτοπισμού στη Σερβία, τη Βόρεια Μακεδονία, το Κοσσυφοπέδιο, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και την Κροατία. Έχει εργαστεί επίσης ως σύμβουλος σε θέματα ανάπτυξης βιώσιμων πολιτικών επιστροφής με τους UNOPS, UNDP, Cooperazione Italiana και τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Τοπική Ανάπτυξη για τα Βαλκάνια από τα Πανεπιστήμια Trento / Bolzano. Το 2015 συντόνισε την ταχεία αξιολόγηση της ανθρωπιστικής ανταπόκρισης για την προσφυγική κρίση στην Ελλάδα στα νησιά του Αιγαίου σε συνεργασία με το SolidarityNow και το Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων. Ως συντονιστής προγράμματος στην οργάνωση Arbeiter Samariter Bund από τον Ιούνιο του 2016 διαχειρίζεται την προσφυγική ανταπόκριση που χρηματοδοτείται από τη ΓΔ Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων (DG HOME), τη ΓΔ Ευρωπαϊκής Πολιτικής Προστασίας και Επιχειρήσεων Ανθρωπιστικής Βοήθειας (DG ECHO) και το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Έχει διατελέσει λέκτορας σε θέματα ετερότητας και επικοινωνίας για τις κοινότητες των μεταναστών και έχει συντάξει ερευνητικά άρθρα για θέματα ανάπτυξης και μετανάστευσης. Μιλάει άπταιστα τις γλώσσες της Νότιας Σλαβικής, Αγγλικά, Ιταλικά και Ελληνικά.

Πρώην διευθυντής στον ΟΗΕ, όπου πέρασε 22 χρόνια της επαγγελματικής του ζωής, ο Ακτάρ είναι ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Το 1999 ήταν ο εμπνευστής μιας πρωτοβουλίας πολιτών για την υποψηφιότητα της Κωνσταντινούπολης, για τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Η Κωνσταντινούπολη κατέκτησε με επιτυχία τον τίτλο το 2010. Μια άλλη πρωτοβουλία πολιτών με την ονομασία “Ευρωπαϊκό Κίνημα 2002” ήταν επίσης δική του ιδέα. Εκείνη αποσκοπούσε στο να ασκήσει πίεση στον νομοθέτη για να επιταχύνει τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για να περάσει το κατώφλι της φάσης των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Το 2008 ανέπτυξε την ιδέα της εκστρατείας «Ζητώ Συγγνώμη» προς τους Αρμένιους, η οποία ξεκίνησε διαδικτυακά και υποστηρίχθηκε από έναν αριθμό Τούρκων διανοουμένων στην Τουρκία. Ο Aktar ασχολείται έντονα με τη μελέτη της πολιτικής της μνήμης όσον αφορά τις εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες στην Τουρκία. Ήταν ο εκδότης της σειράς History Series των εκδόσεων του Ιδρύματος Hrant Dink. Κατά τη διάρκεια της απασχόλησής του στον ΟΗΕ ο Ακτάρ διοργάνωσε σεμινάρια στα πανεπιστήμια όπου απασχολούνταν. Συνεργάστηκε στενά με αξιωματούχους της ΕΕ, με την ECHO και με την DG JFS ειδικότερα. Συμμετείχε σε προγράμματα ανάπτυξης ικανοτήτων στις υποψήφιες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης την περίοδο 1994-1999. Από το 1999 πραγματοποίησε μαθήματα σχετικά με διάφορες πολιτικές της ΕΕ και την τουρκική εξωτερική πολιτική στα πανεπιστήμια Galatasaray και Bahçeşehir. Ήταν ανώτερος ερευνητήςστο Κέντρο Πολιτικής της Κωνσταντινούπολης. Συνήθιζε να γράφει άρθρα στις εφημερίδες Today’s Zaman, Taraf, Vatan, Haberdar. Είναι τακτικός σχολιαστής από το 1999 στο Açık Radyo. Είναι μέλος ή/και σύμβουλος των ακόλουθων οργανισμών: του γαλλικού περιοδικού La Revue du Mauss, της τουρκικής οικολογικής οργάνωσης Buğday, του Ιδρύματος Hrant Dink και του προγράμματος Aladin. Είναι επίσης κριτής για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Έρευνα DG. Ο Aktar έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και πολυάριθμα άρθρα στην Τουρκία και στο εξωτερικό. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο "The Turkish Malaise" εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο από τον εκδοτικό οίκο Transnational Press στο Λονδίνο. Γεννήθηκε το 1955 στην Κωνσταντινούπολη, αποφοίτησε από το Lycée de Galatasaray και ολοκλήρωσε τις ανώτερες σπουδές του στο Panthéon -Sorbonne, όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στην οικονομική επιστημολογία το 1982.

Ο Σταύρος Μπουφίδης είναι μέλος της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, Συνιδρυτής- επιστ. Συνεργάτης του Ειδικού Ιατρείου Διαταραχών Ύπνου-Α΄Νευρολογική Κλινική Α.Π.Θ, 2000 – 2013, Γραμματέας του Διαπολιτισμικού κλάδου της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, και Μέλος του Δ.Σ και υπεύθυνος θεμάτων υγείας του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ). Έχει πλούσια ακτιβιστική και εθελοντική δράση σε διάφορες ΜΚΟ, συλλογικότητες και κινήματα αλληλεγγύης με συνεχή ποικιλόμορφη ενεργή συμμετοχή από το 1993 έως σήμερα, ενώ ως Ψυχίατρος εισηγήθηκε και την αποψυχιατρικοποίηση της διεμφυλικότητας στο πλαίσιο της νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου – ΣΥΔ, νόμος 4491/2017. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα – Ελλάδος, 2002-2005, Γ.Γ του Δ.Σ του Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης- Θες/νίκης 2000-2003 και Μέλος της επταμελούς διεπιστημονικής επιτροπής του Υπουργείου Υγείας για τη ταυτότητα φύλου για τα πρόσωπα ηλικίας 15-17 ετών 2017-2019. Δημιούργησε και διεύθυνε τον πρώτο ξενώνα για φιλοξενία/ προστασία θυμάτων εμπορίας ανθρώπων/θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας στη Θεσσαλονίκη (2004-2010) σε συνεργασία με το Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης.

Η Αικατερίνη Γεωργιάδου είναι Δικηγόρος παριστάμενη στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (master) του κλάδου Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πτυχιούχος του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ. Συμμετέχει ως εισηγήτρια σε συνέδρια, σεμινάρια, ημερίδες και δράσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσίων αγαθών. Eίναι ενεργό μέλος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) μη κυβερνητικής οργάνωσης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χειρίστηκε νομικές υποθέσεις στα πλαίσια του προγράμματος – Rights4refugees- που υλοποίησε η ΕΕΔΑ. Παρείχε νομική βοήθεια και συμβουλευτική σε αιτούντες-σες άσυλο, πρόσφυγες και μετανάστες-στριες σε κέντρα φιλοξενίας αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα (Ελπίδα – Δίον, Σόφτεξ, Σκαραμαγκά, Βρασνά). Επιπλέον, είναι ενεργό μέλος και αλληλέγγυα δικηγόρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) προασπιζόμενη τα δικαιώματα των τρανς ανθρώπων, συμμετέχουσα σε συνέδρια και υποστηρίζουσα νομικά τα τρανς δικαιώματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δικηγόρος ακτιβίστρια, συνεισφέρει με δίκες στρατηγικής σημασίας (strategic litigation) στα δικαιώματα των LGBTQI προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, στη διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς, στη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, στο διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, στον αγώνα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Τέλος, η Γεωργιάδου είναι μέλος κοινωνικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων (Soste το Νερό, Πρωτοβουλία Γειτονιάς Αλεξάνδρου Σβώλου, Φίλοι της Ροτόντα, ΚΕΕΡΦΑ κ.α), πρώην δημοτική σύμβουλος στο Δήμο Πέλλας και πρώην πρόεδρος της δημοτικής επιχείρησης τουριστικής και πολιτιστικής ανάπτυξης του Δήμου Πέλλας.

Δικηγόρος με πολυετή εμπειρία σε ένα ευρύ φαύσμα συναλλαγών, ιδίως εξαγορών και συγχωνεύσεων, με έμφαση στις διασυνοριακές συναλλαγές και τις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ήταν υπεύθυνη για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή της στρατηγικής διαχείρισης της γνώσης σε μία από τις μεγαλύτερες δικηγορικές εταιρείες στην Ελλάδα. Κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στο Δημόσιο Δίκαιο και τις Πολιτικές Επιστήμες από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και στο Οικονομικό Δίκαιο από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Έχει συμβάλει στις εργασίες για το Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία χρόνια η Σαλτιέλ ασχολείται με θέματα φύλου και ένταξης προσφύγων και μεταναστών. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εταίρων της Συμβίωσης από το 2015.

Ο Χρήστος Ηλιάδης είναι διδακτορικός κοινωνικός επιστήμονας και ανεξάρτητος σύμβουλος που εργάζεται για το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ), την ακαδημαϊκή κοινότητα και συμβουλευτικές εταιρείες. Ειδικεύεται σε θέματα κοινωνικής ένταξης, πρόσβασης στα δικαιώματα και δημοκρατικής διακυβέρνησης. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στις πολιτικές επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδακτορικού διπλώματος από το Τμήμα Κυβερνήσεων του Πανεπιστημίου του Essex στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει 10ετή εμπειρία στη διεξαγωγή ποιοτικής έρευνας και ανάλυσης σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα, μεταξύ άλλων για τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA), το ΣτΕ και το FMO. Έχει διεπιστημονική ερευνητική εμπειρία στη συλλογή δεδομένων και τη σύνταξη εκθέσεων, μεταξύ άλλων και σε μελέτες παρακολούθησης. Έχει δημοσιεύσει εκτενώς τόσο ακαδημαϊκές όσο και μη ακαδημαϊκές εργασίες -συμπεριλαμβανομένης μιας μονογραφίας- για τα θέματα της ειδικότητάς του. Από το 2017 έως το 2022 ήταν ο Έλληνας εθνικός συντονιστής για το JUSTROM, ένα κοινό πρόγραμμα της ΕΕ και του ΣτΕ που προωθούσε την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τις γυναίκες Ρομά. Το 2021 συνέταξε εκθέσεις παρακολούθησης με την Tetra Tech για το πρόγραμμα “EEA Grants & Roma inclusion and Empowerment in Greece” και ολοκλήρωσε ερευνητική έκθεση για τα εμπόδια στην πρόσβαση των γυναικών Ρομά στη δικαιοσύνη για το ΣτΕ. Το 2015 συμμετείχε στη συγγραφή της έκθεσης “Ένταξη των Μεταναστών και των απογόνων τους στην Ελλάδα” για λογαριασμό του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Από το 2022 είναι σύμβουλος του ΣτΕ στον τομέα των διαπολιτισμικών πόλεων και της ενσωμάτωσης χωρίς αποκλεισμούς (συμβουλές πολιτικής και στρατηγικής, ανάπτυξη ικανοτήτων.

Η Νικολέττα Πεταλίδου είναι κάτοχος πτυχίου Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών από το Πανεπιστήμιο του Τβέντε, Ολλανδία, ενώ κατέχει και πτυχίου στην Εφαρμοσμένη Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι, Ηνωμένο Βασίλειο. Επιπλέον, έλαβε το μεταπτυχιακό της στη Νευροψυχολογία και την Ψυχοφαρμακολογία από το Πανεπιστήμιο του Μααστριχτ, όπου ταυτόχρονα εργάστηκε ως Βοηθός Ερευνήτρια. Επίσης, συνεργάζεται με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης από το 2015 ως Ερευνήτρια Συνεργάτης. Η ενασχόληση της Νικολέττας με τον ανθρωπιστικό τομέα ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια, αρχικά ως ενεργή εθελόντρια σε πολλές οργανώσεις που εργάζονται πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα και στη συνέχεια ως επαγγελματίας στον τομέα της Προστασίας και είναι ειδική σε θέματα Έμφυλη Βίας και Κοινωνικής Συμπερίληψης. Επι του παρόντος, είναι η Ερευνήτρια για την Ελλάδα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου «Εστιάζοντας στους Άντρες (FOMEN)» που υλοποιείται από τη Συμβίωση. Μιλά άπταιστα ελληνικά, Αγγλικά, Γερμανικά και Ολλανδικά.

Ο Μιχάλης Καρακωνσταντής είναι εκπαιδευτής της Συμβίωσης-Σχολή Πολιτικών Σπουδών στην Ελλάδα, Δίκτυο Σχολών του Συμβουλίου της Ευρώπης για το πρόγραμμα ‘Γλωσσική Ένταξη Ενηλίκων Μεταναστών (LIAM)’ του Συμβουλίου της Ευρώπης. Εργάζεται ως Επικεφαλής της Ομάδας Εκπαίδευσης του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, καθοδηγώντας τις δύο εκπαιδευτικές ομάδες στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και παρέχοντας τεχνική και εκπαιδευτική υποστήριξη στους εκπαιδευτικούς. Είναι κάτοχος πτυχίου Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας και μεταπτυχιακού στη Γλωσσολογία. Είναι πιστοποιημένος δάσκαλος και εκπαιδευτής της EUROLTA για τη διδασκαλία της Ελληνικής ως ξένη γλώσσα σε ενήλικες και έχει λάβει πιστοποίηση κατάρτισης στην Εκπαίδευση Ενηλίκων. Τα τελευταία 14 χρόνια, εργάζεται ως πιστοποιημένος δάσκαλος της Ελληνικής και Γερμανικής γλώσσας σε σχολές γλωσσών, τόσο δια ζώσης όσο και διαδικτυακά. Έχει εργαστεί ως Εκπαιδευτής της Ελληνικής Γλώσσας για μετανάστες και πρόσφυγες διαφορετικών ηλικιακών ομάδων στο Διαπολιτισμικό Κέντρο Πυξίδα του ΕΣΠ, καθώς και ως Σύμβουλος Εκπαίδευσης σε οικογένειες προσφύγων και επικεφαλής της Ομάδας Εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων εθελοντών δασκάλων του Πυξίδα. Για τρία χρόνια προήδρευσε στις εργασίες της Εκπαιδευτικής Επιτροπής του Κέντρου Συντονισμού του Δήμου Αθηναίων για Θέματα Μεταναστών και Προσφύγων (ACCMR). Η εκπαιδευτική του εμπειρία περιλαμβάνει διαδικτυακά σεμινάρια για εκπαιδευτές μεταναστών και προσφύγων σε συνεργασία με το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού.

Την περίοδο 2006-2008, ο Aleksandr εργάστηκε στο ρωσικό σύστημα προπαγάνδας ως αρχισυντάκτης του πιο δημοφιλούς ειδησεογραφικού πρακτορείου στη Ρωσία (vz.ru). Αφού οι απόψεις του διαφοροποιήθηκαν σημαντικά από εκείνες της ρωσικής κυβέρνησης, εγκατέλειψε τη δουλειά του και έγινε ανεξάρτητος πολιτικός συντάκτης, συνεργαζόμενος με διάφορες ΜΚΟ για τη διατήρηση της δημοκρατίας στη Ρωσία. Το 2021 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρωσία για να γλιτώσει από τις πολιτικές διώξεις και μετά την έναρξη του πολέμου έγινε ένας από τους ιδρυτές του ιδρύματος Pristanište που φιλοξενεί Ουκρανούς πρόσφυγες και Ρώσους κατά του πολέμου στο Μαυροβούνιο.

Η Sonja Licht έχει υπάρξει μέλος του κινήματος αντιφρονούντων της Γιουγκοσλαβίας από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 υπήρξε ιδρυτικό μέλος πολλών τοπικών και διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων. Το διάστημα μεταξύ του 1991 και του 1995, η Sonja Licht διετέλεσε συμπρόεδρος της διεθνούς συνέλευσης πολιτικών του Ελσίνκι. Από το 1991 έως το 2003 υπήρξε η πρώτη Εκτελεστική Διευθύντρια και μετέπειτα Πρόεδρος του Ιδρύματος Open Society (Ίδρυμα Σόρος) στην Γιουγκοσλαβία (αργότερα στη Σερβία), ένα σημαντικό δωρητή μιας δραστήριας κοινωνίας των πολιτών. Η Sonja διετέλεσε επικεφαλής του Task Force του Bratislava Process (ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1999 υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου East-West με στόχο την υποστήριξη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης στη Σερβία). Το 2010 συμμετείχε στην ομάδα των Εξεχουσών Προσωπικοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης που συνέταξε την έκθεση “Living Together: Combining Freedom and Diversity in Europe of 21st Century”. Διετέλεσε μέλος διοικητικών συμβουλίων σημαντικών διεθνών οργανισμών και έχει βραβευτεί με πολυάριθμα βραβεία, όπως το Αστέρι της Ιταλικής Αλληλεγγύης (Stella della solidarietà italiana) και το παράσημο του Γαλλικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής. Είναι μέλος του Richard von Weizsacker της Ακαδημίας Robert Bosch για το 2015.

Ο Ανδρέας Τάκης σπούδασε νομικά και φιλοσοφία του δικαίου στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες. Είναι διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Επίκουρος Καθηγητής της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, όπου διδάσκει Φιλοσοφία και Μεθοδολογία του Δικαίου από το 2012. Έχει διατελέσει Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, υπεύθυνος για τα δικαιώματα του ανθρώπου και την Ίση Μεταχείριση (2003-09) καθώς και Γενικός Γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Εσωτερικών υπεύθυνος και για τα ζητήματα Ελληνικής Ιθαγένειας (2009-11). Συμμετείχε ως εμπειρογνώμων της Ελλάδας ή του Συμβουλίου της Ευρώπης σε πολλές διεθνείς αποστολέ,ς ιδίως στη Ν.Α. Ευρώπη. Ακόμη, ήταν για πολλά χρόνια μέλος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καθώς και αναπληρωματικό μέλος της Ελλάδας στο Διοικητικό Συμβούλιο του Fundamental Rights Agency. Επίσης, διετέλεσε σύμβουλος του Δημάρχου Θεσσαλονίκης για ζητήματα δικαιωμάτων του ανθρώπου και μετανάστευση και αντιπρόεδρος της Ελληνικής ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Από το 2015 είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης – Συλλογή Κωστάκη και, πλέον, Μητροπολιτικού Οργανισμού Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης (MOMus). Έχει συγγράψει πολλά βιβλία, όπως τα Η ηθική αδιαφορία του νόμου (Πόλις, 2006), Για την ελευθερία της τέχνης (Σαββάλας 2009) και, μαζί με τον Κώστα Σταμάτη, Εισαγωγή στην επιστήμη του δικαίου (Σάκκουλας 2015), έχει μεταφράσει επίσης πολλά έργα πολιτικής φιλοσοφίας, όπως το Θεωρία της Δικαιοσύνης του Τζών Ρώλς (Πόλις 2010), έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους, όπως το Τρομοκρατία και Δικαιώματα, μαζί με τον Αντωνη Μανιτάκη (Σαββάλας 2004), και έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα φιλοσοφίας του δικαίου και πολιτικής θεωρίας. Τα ακαδημαϊκά του ενδιαφέρονται περιστρέφονται ιδίως γύρω από τη θεωρία των κανόνων, την νομική ερμηνευτική και την πολιτική οντολογία.

Από το 2008 εργάζεται για την κοινωνική ένταξη των προσφύγων και μεταναστών και άλλων ευάλωτων ομάδων στην Ελλάδα. Από το 2011 είναι εκπαιδευτής Διαπολιτισμικών Διαμεσολαβητών για την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετανάστευσης (IOM). Το 2013 ήταν ένας από τους ιδρυτές της οργάνωσης Almasar η οποία ασχολείται με την κοινωνική ένταξη, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και τα δικαιώματα των νέων μεταναστών δεύτερης γενιάς. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης υποδοχής των προσφύγων το 2015, υπήρξε εθελοντής στον πρώτο άτυπο οικισμό προσφύγων στην ηπειρωτική χώρα (Πεδίον Άρεως). Στη συνέχεια έγινε Συντονιστής του Ελαιώνα, της πρώτης επίσημης δομής προσφύγων στην Αθήνα, όπου κατοικούν περίπου 2.000 πρόσφυγες. Υπήρξε ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής την περίοδο 2015-2018, σε θέματα που αφορούν τους πρόσφυγες, την πρώτη υποδοχή, την εκπαίδευση και την ένταξη. Στη συνέχεια εργάστηκε με τον Δήμο της Αθηναίων για την αστική ένταξη των προσφύγων στους τομείς της στέγασης, της εκπαίδευσης, του αθλητισμού, της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και της απασχόλησης. Είναι μέλος του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων.